“Ik heb al twee titels met Club, maar mijn bijdrage was steeds minimaal. Deze keer is mijn seizoen pas geslaagd met een titel waar ik wel effectief aan bijgedragen heb”
Zo lezen we het graag, Maxim!
“Eindelijk het echte werk”. Maxim kijkt in Het Nieuwsblad uit naar de wedstrijd tegen Aarhus.
“We hebben met de trainer net de beelden van Aarhus bekeken. Wel, die mannen gaan alles geven, hé. En dat kunnen ze ook. Het is een erg fysieke ploeg, met hoge druk en veel gestalte. Het is een utopie om te denken dat het makkelijk zal worden, maar: wij moeten daarmee om kunnen gaan. Het Europese verhaal mag nu nog niet stoppen. We hebben voldoende kwaliteit om door te stoten.”
Een droom
Maxim beleeft eigenlijk een jeugddroom. Hij is altijd al Clubfan geweest
“Mijn vader is een fanatieke supporter. Nog steeds. Hij heeft al jaren een abonnement – ik heb het nooit anders geweten. Die liefde heb ik geërfd. Toen ik nog een kind was, ging ik af en toe met papa mee naar Jan Breydel. (straalt) En nu mag ik er spelen.”
Dat Maxim de Clubpassie er al vroeg ingelepeld kreeg, laat deze leuke anekdote wel zien:
Toen de juffen in de kleuterklas de kleuren aanleerden, pikte de kleine Maxim dat vlot op. Maar toen er in het kleurboek een pruim passeerde, ging de doos met potloden dicht. “Paars, dat gaat niet, juf.”
We kennen het gevoel 🙂