11 augustus 2023
Het is een missie van Deila. Dat voelde je al in de eerste interviews na zijn aankomst bij Club. Hoe maak ik van deze sterke groep spelers een hecht team. Een groep die echt aan elkaar hangt.
Gisteren zagen we daar al mooie voorbeelden van.
Brandon Mechele die na het doelpunt van Jorne, met hem nog een ingeoefend vreugderitueeltje opvoert. De prachtige felicitaties van de hele spelersgroep na het knappe doelpunt van Roman. Mooi om iedereen dolblij een ronde van vreugde te zien vormen rond een bevrijde Yaremchuk.
En hoe na de wedstrijd Brandon, hij opnieuw, Roman nog minutenlang stond te feliciteren, het toont hoe in deze groep er het besef is dat men samen resultaten haalt en iedereen een essentieel onderdeel is van het team.
Als Clubfan is het gewoon genieten op zo’n momenten. Dit is zo hard waar wij als Club voor staan.
Het maakt ons terug meer verbonden met onze ploeg en met de spelers.
Het is dan ook niet toevallig dat meer en meer de spelersliederen terug komen. Niet om er eentje uit te pikken uit favoritisme. Nee, iedereen in de ploeg wordt toegezongen. Zoals het hoort.
Als we van de reacties van de spelers zelf mogen uitgaan, dan genieten ze heel hard van hun spelersliederen. Het was ons al hard opgevallen tegen Aarhus, en het wordt steeds sterker.
Het zal ons als Club, als 1 blok sterker maken. Blijven doen!
En blijven zoeken naar een uniek lied voor elke speler.
Het werd ook heel duidelijk dat als je dit hecht blok verraad, dat dit niet ongestraft kan.
Praten met de aartsvijand uit Brussel is nog steeds een erfzonde. Hoe hard we ook begrip willen opbrengen voor zijn sportieve situatie bij Club, voor amoureus getrippel met dat gespuis is dat er totaal niet. “hebzucht boven eer” stond op een spandoek te lezen. En de ere-ronde werd voor Rits een walk of shame. Hoe je dit zo verkeerd hebt ingeschat is toch een raadsel.
Het zijn allemaal tekenen dat Club weer meer Club wordt.
Een blok, hand in hand voor blauw en zwart. Een hecht team, een hechte band met de fans.
Ronny Deila Bruges Army !